Iraunkorra, organikoa, birziklatua, biologikoa... Zein da hauen hitzak arteko ezberdintasuna?

Gaur egungo munduan, ingurugiro-bidezko jarrera eta iraunkortasuna beti gehiago garrantzitsua bihurtzen direnean, hainbat termino agertzen dira, askotan erabiltzen direnak baina ez beti argi definituak. Garrantzitsua da ulertzea zertarako dagoen zehazki “iraunkortasun”, “organikoa”, “berziklatua” eta “biologikoa” terminoen atzean, erabaki argiak hartu ahal izateko. Aztertu dezagun zehaztasunago:

1. Iraunkorra: “nahikoa” terminoa orainaldia edo produktuak gaur egungo beharrak asetzeko erabiltzen da, etorkizuneko belaunaldiak beren beharrak asetzeko gaitasuna arriskuan jartzen gabe. Nahikotasuna ekologiko, sozial eta ekonomiko alderdiak bateratzeko helburua du, emaitza positiboak iraunkortasunean lortzeko. Adibidez, eguzki- edo haize-energiaren erabilera nahikoa energia-iturri gisa kontsideratu daiteke.

2. Organikoa: “Organikoa” produktu edo praktiken batzuk esaten du, sintetiko kimikoak erabiltzeari uzten gabe, hala nola pestizida, herbizida edo abonuak erabiltzen gabe ekoizten direnak. Bio-ean jatekoak horren adibide ona dira. Zehaztasun zorrotzak betetzen dira, kimiko pestizida eta sintetiko abonuen erabilera debekatzen dutenak eta, ordea, kompostatzea eta fruitu-ordenaren modu naturalak erabiltzen dituztenak.

3. Birziklatua: Bereziak direla adierazi denean, hori esan nahi du material erabiliak erabiliz egin dela, birziklatze prozesu baten bidez birziklatuak. Adibidez, papera birziklatua ahal da zaharberritutako papera edo material plastikoa birziklatutako plastikozko botiletatik egin daiteke. Birziklatutako materialen erabilera laguntzen du material berrien beharra murriztea eta hondakin-orratzaren murrizketa.

4. Biologikoa: Biologikoa terminoa produktuei buruzkoan erabiltzen da, biologikoki araututako produktuak direla esan nahi du. Arau horiek zehaztu egiten dute ezin direla erabili pestizida sintetikoak edo abonamenduak, eta askotan arauak ezarri egiten dituzte animaliak eta elikagaien prozesamenean. Biologikoak askotan Bio zigilu edo ziurtagiriak dute, horiek beren arauak betetzen dutela egiaztatzen dutenak.

Iraunkor Faserak
Iraunkor Faserak

Termino hauek erabiltzen dira, baina testuingurua eta eskualdearen arabera ezberdinak izan daitezke. Baliteke termino bakoitzarekin lotutako estandarrak eta ziurtagiriak egiaztatzea garrantzitsua izatea, produktuak benetan nahi diren kriterioei egokitzen direla ziurtatzeko. Azken batean, erabaki kontziente baten bidez, iraunkorrak, organikoak, birziklatuak edo biologikoak diren produktuak erosten badira, ingurumenaren alde egiteko ekarpen positiboa egin daiteke eta denok osasuntsuago etorkizunerako laguntzen.

Materialak: Bio-kotoa, bambu-biskoza, Tencel (Lyocell), birziklatutako harizpiak edo beste material iraunkorrak erabiltzea gomendatzen da. Material horiek gomendatzen dira, biodegradagarriak edo berriztagarriak direlako.

Ekoizpen-prozesua: Osagarrien ekoizpena ingurumenarekin bat etorri behar du eta baliabide gutxi erabili behar ditu. Honek esan nahi du energia eraginkorraren produktzio-instalazioak, ur kudeaketa eta hondakinen murrizketa bezalakoak erabiltzea.

Lan-baldintzak: Ekoizpenan parte hartzen duten pertsonekiko lan-baldintzak zuzenak eta seguruak izan behar dute. Horrek soldata zuzenak, lanaldi egokiak eta sindikatuzko antolakuntzarako eskubidea barne hartzen du.

Iraunkortasuna eta berrerabilpena: Iraunkortasun arloko osagarriek kalitate handikoak izan behar dute, bizitza luzea bermatzeko eta, hortaz, ordezkapen ohiko beharrak gutxitzea. Konponketa eta berrerabilpen programen sustapena ere iraunkortasuna bultzatzen du.

Garraioa eta bilduma: Garraioaren eta bildumaren eraginak ingurumenean minimizatu behar dira, adibidez, birziklatzeko edo biodegradagarriak diren bilduma materialak erabiliz eta garraio ibilbideak murriztuz.

 

Materiailak erabiltzea: Organiko edo birziklatutako materialak erabiltzea, adibidez, bio-kotoa, birziklatutako poliester edo bambu bixkotza, osagarrien aztarnak gutxitzen ditu, material horiek baliabide gutxiago erabiltzen dutelako eta ingurumen karga gutxiago eragiten dute.

Ingurumen-irizpide jasangarrien erabilera: Tradizionalak diren irizpideak kimikoak eta ur handi-kopurua erabiltzen dituzte, ingurumena kargatzen duena. Baina, ekoizle iraunkorrak askotan ingurumen-irizpide jasangarriak erabiltzen dituzte, ur gutxiago eta kimiko gutxiago behar dutenak edo baita landare-ekstraktuak erabiltzen dituztenak ere.

Energia-eraginkortasun handiko produktzio-instalazioak: Berpizketa-iturrietatik datorren energia eta energia-eraginkortasun handiko produktzio-instalazioen erabilera bidez, CO2-itzalak gutxitu daitezke produkzio-prozesuaren zehar.

Uraketa-kudeaketa: Fabrikatzaileek uraketa-kudeaketa teknikak, hala nola ur berreskuratze-sistemak edo zirkulu itxiak, inplementatu ditzakete ur erabilera minimizatzeko eta ur-iturriak kutsatzea murrizteko.

Zabor-erredukzioa eta birziklapena: Produktzio-ondorioak birziklatuz eta zabor-ehun gutxiagoko materialak erabiliz, fabrikatzaileek ingurumenari sartzen zaizkion zabor-kopurua murriztu dezakete.

Sozial erantzukizuna: Lan-praktika justuak betetzea eta fabrikatze-prozesuan parte hartzen duten pertsonen segurtasun-baldintzak bermatzea ere garrantzitsua da, iraunkortasun-prozesu baten osagai garrantzitsuak direla.

EU-n egindako ekoizpenak lan-baldintza seguruak bermatzen ditu. Kanpoaldeko ekoizpen batean gauzatzen bada, hurrengoak kontuan izan behar dira

Zerifikazioak eta Estandarrak: Ekoizleek Zerifikazioak eskura ditzakete, hala nola Fair Trade, Global Organic Textile Standard (GOTS) edo estandar antzekoak, lan-baldintza justuak, soldata duinak eta lan-eskubideak helburu dituztenak. Estandar horiek betetzea egiaztatzen da eguneroko egiaztapen eta auditak bidez.

Kate-eremuan gardentasuna: Fabrikatzaileek kate-eremua gardentasunez eraiki behar dute eta ziurtatu behar dute ekoizpen-prozesu osoa, fabrikan eta hornitzaileetan dauden lan-baldintzak barne, argitaratu ahal izatea. Honek baldintza lanak hobeto kontrolatzeko eta egiaztatzeko aukera ematen du.

Sozial auditak eta kontrola: Sozial auditak eta kontrol mekanismoak erabili daitezke lan estandarrak betetzea eta lan baldintzak hobetzea bermatzeko. Audit horiek independenteak, gobernu erakundeak edo lan eskubideen arloko espezializatutako erakundeek egin ditzakete.

Sindikatu-eskubideak: Sindikatu-eskubideen onartzea eta betetzea garrantzitsua da langileek beren eskubideak kolektiboki defendatu ahal izateko ziurtatzeko. Fabrikatzaileek langileek asanblada eta sindikatu-ekintzetara doan eskubidea izan behar dute, kudeaketaren aldetik errepresio baten beldur gabe parte hartu ahal izateko.

Bilketa eta gaitasun-eraikuntza: Kudeatzaile eta langileak bere eskubideei eta indarrean dauden lan-arloko legeriari buruzko prestakuntza emateak lagun dezake lan-jarduera duin eta etikoak sustatzeko eta praktika horiek betetzea bultzatzeko.

Herri-ekimenean parte hartzea: Fabrikatzaileek ere herri-ekimenean parte hartu dezakete, beren negozio-praktikak herriko biztanleen gaineko eragin positiboak izateko eta lan-baldintzak hobetzeko bermatzeko.

Baliabideen kudeaketa: Birziklatutako materialen erabilera baliabide berriak eskuratzeko beharra gutxitzen du eta, hortaz, ura, lurra eta energia bezalako baliabide naturalen gaineko presioa minimizatzen du.

Hondakinen murrizketa: Berziklatutako materialen erabilera bidez, hondakinen fluxuak murriztu eta biltegiratzeak arintzen dira, ingurumen karga murriztean laguntzen duena.

Emisioen murrizketa: Berziklatutako materialen ekoizpenak ohikoenergia gutxiago behar du eta berriak ekoizteak baino gutxiago gas-efektoko emisioak eragiten ditu oraindik material berriak ekoiztean alderatuta.

Zirkularitatea sustatu: Berziklatutako materialen erabilera zirkularitatearen ideia babesten du, produktuak eta materialak balio-erantsiaren zirkuluan ahalik eta denbora luzean mantentzea, erabilera bakar batean bertan behera uztea ordez.

Innovazioa eta sorkuntza: Birziklatutako materialen eskuragarritasunak diseinu eta fabrikazio sektorean innovazioa eta sorkuntza sustatzen du. Diseinatzaileek produktu berri eta bereziak garatu ditzakete, birziklatutako materialak modu berritzailean erabiliz.

Bezeroen lehentasunak: Askotariko bezeroek birziklatutako materialak erabiliz egindako produktuak hobetsi egiten dituzte, beren ingurumen-oinarriak murrizten dituztela eta hondakinen kudeaketaren arazia konpontzen laguntzen dutela.

3D inprimaketa: Teknologia honek aukera ematen die aksesorioak, hala nola, bitxiak edo lepoak, birziklatutako materialak edo ingurumen-kutsuak erabiliz zuzenean egin daitezkeen. 3D inprimaketa materialaren galera minimizatzen du eta diseinu pertsonalizatuak egin daitezke.

Ur-gabe kolorea: Ur erabilera eta kutsadura handiak dira arazo handiak tekstil industrian. Ur-gabe koloreteknologiak, adibidez, CO2aren oinarriko kolorea, ez du urik erabiltzen edo oso gutxi eta, hala, aksesorioen aztarno ekologikoa murrizten du.

Biologikoki desagertzekeko materialak: Funtseaneko materialak, hala nola oliba-azala, algaren hezurdurak edo biobaseko plastikoak, material tradizionalen alternatiba ekologikoak eskaintzen dituzte. Material hauek askotan biologikoki desagertezinak dira eta baliabide ez-berriagarrien beharraz murriztu dezakete.

Nanoteknologia: Nanoteknologia erabiltzen da textiliak ur eta zikinkeria eztanda egiteko, kimika kaltegarriak erabili gabe. Azalak aksesorioen bizitzaldiak luzatzeko eta garbitze ohikoaren beharra murrizteko ahalmena izan dezakete.

Upcycling eta zirkular ekonomia: Upcycling bezalako prozesu berritzaileak material edo produktu daudenak erabil ditzakete aksesorio berriak egiteko. Honek baliabide berriak beharrik gabe erabiltzea eta hondakina minimizatzea dakar.

Blockchain teknologia: Blockchain erabil daiteke kate hornituran gardentasuna hobetzeko eta materialak eta produktuak iraunkorrak eta etikoak izan direla ziurtatzeko. Kontsumitzaileek aksesorioen jatorria eta fabrikazio prozesua ikusi ahal izango dute hala.

Teknologia horiek eta beste asko laguntzen dute aksesorioen fabrikazioa iraunkorragoa egitean baliabideen erabilera murriztu, ingurumen karga minimizatu eta kate hornitzaile argiak sustatzen.